Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

''οι αγριόχηνες''
στο ηλιοβασίλεμα οι αγριόχηνες περνούν,
πολύ κίνηση και σήμερα,δεν πάω στη δουλεία.
στο όμορφο δειλινό οι αγριόχηνες πηγαίνουν τροφή να βρούν και μια ζεστή φωλιά για να ακουμπήσουν,
ασε με να κοιμηθώ και όνειρο να δώ πως ήμουν μια αγριόχηνα και γω και πέταγα μαζί τους...
Στο πράσινο χορτάρι ανοίγουν τα φτερά τους για να κοιμηθούν,άσε ύπνος δεν με πιάνει,εχω κουραστεί σ'αυτό το φως του δειλινού,θα πάω στη δουλειά,βαρέθικα τα δειλινά,
ασε και μ'αυτές τις αγριόχηνες πολύ κίνηση και σήμερα,
δεν θέλω όνειρα να δω...θέλω να ξαποστάσω...

2 σχόλια:

  1. αληθεια σου λεω....στα ονειρα μου βλεπω πως πεταω ,με μια αισθηση αναλαφρη με μια αισθηση γαληνης και δυναμης μαζι.δεν ειμαι πουλι,αλλα ανθρωπος,ειμαι εγω.τελευταια φορα που το ειδα..... σημερα.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΣΥ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...γλυκιά μου Xristina η ψυχή σου είναι ελεύθερη και αγνή γι'αυτό είδες πως πέταγες...το πιο ωραίο όνειρο που μπορεί να δεί ένας άνθρωπος...το να πετάς είναι κάτι μυστηριακό...δεν είμαι και επιστήμονας να σου το εξηγίσω...πάντος είναι κάτι μεταφυσικό...και γώ σ'ευχαριστώ που μου ανήγεις έτσι την ψυχή σου και γράφεις σχόλια για τη ζωή σου...και να το κάνεις συχνά μου αρέσει!!!και με συγκινείς πολύ...εγώ θα είμαι εδώ να σ'ακούω...αν και λίγο αργοπορημένα σου απαντώ...συγνώμη...φυλιά γλυκιά μου!!!και να είσαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή