''ο φάρος''

ακόμα μια δύση...
βλέπει μια θάλασσα...
και να σου ένας φάρος...
τα πλοία να τον βλέπουν,στα βράχια να μην πέφτουν
κι αν είναι φουρτουνιαμένη η θάλασσα και το κύμα λησασμένο,το πλοίο δεν θ'αράξει στο λιμάνι και
ο φάρος θα μείνει μοναχός...

''παράλληλος κόσμος''

το δειλινό σε μια σπυλιά κάπου μακριά,σ'άλλους κόσμους μακριά μα ίσως και κοντά ,κάπου στην καρδιά μας.

σε παράλληλους κόσμους που δεν ζήσαμε,που δεν νιώσαμε,που δεν είδαμε ποτέ,ίσως κάποιοι

για μια στιγμή,για ένα λεπτό γι'αυτό το δειλινό.

''ηλιος λαμπερός''

και συ ήλιε στον ποταμό καθρεφτίζεσε κάθε δειλινό;
δεν βαρέθικες τόσο λαμπρός που είσαι κάθε απόγευμα να
καθρευτιζεσε σ'αυτόν τον φιδίσιο ποταμό;
άσε τώρα έχεις και συντροφιά το φεγγάρι απέναντι σου!
με μάγεψες κι αποψε!

πόσα όμορφα δειλινά σ'αυτόν τον κόσμο,στον τόσο όμορφο κόσμο,ακρογιαλιές που λαμπιρίζουν στο φως του δειλινού,
πολύ σύνεφο και σήμερα,ανεμοδούρα κατάντησες και συ άπληστε ουρανέ,όλα τα σύνεφα δικά σου τα θέλεις,στήλε και κανένα σε μας τους θνητούς,να'χουμε και μεις κανένα όραμα να γίνουμε οραματιστές, ν'αρμενίζουμε στα πέλαγα,
ψάχνωντας για τις χαμένες αγάπες που έφυγαν μακριά και σ'άλλους κόσμους μακρινούς έχουν πάει, μα θ'αρθούν ξανά...κάποια μέρα,μα ίσως και ποτέ,ας μην πατήσουνε ξανά ποτέ,αντίο ουρανέ,αντίο.

''οι αγριόχηνες''

στο ηλιοβασίλεμα οι αγριόχηνες περνούν,
πολύ κίνηση και σήμερα,δεν πάω στη δουλεία.
στο όμορφο δειλινό οι αγριόχηνες πηγαίνουν τροφή να βρούν και μια ζεστή φωλιά για να ακουμπήσουν,
ασε με να κοιμηθώ και όνειρο να δώ πως ήμουν μια αγριόχηνα και γω και πέταγα μαζί τους...
Στο πράσινο χορτάρι ανοίγουν τα φτερά τους για να κοιμηθούν,άσε ύπνος δεν με πιάνει,εχω κουραστεί σ'αυτό το φως του δειλινού,θα πάω στη δουλειά,βαρέθικα τα δειλινά,
ασε και μ'αυτές τις αγριόχηνες πολύ κίνηση και σήμερα,
δεν θέλω όνειρα να δω...θέλω να ξαποστάσω...

ΕΙΚΟΝΕΣ