ακόμα μια δύση... βλέπει μια θάλασσα... και να σου ένας φάρος... τα πλοία να τον βλέπουν,στα βράχια να μην πέφτουν κι αν είναι φουρτουνιαμένη η θάλασσα και το κύμα λησασμένο,το πλοίο δεν θ'αράξει στο λιμάνι και ο φάρος θα μείνει μοναχός...
ειμαι ενα ατομο,μεσα σε τοσα αλλα εκατομοιρια ατομα,με πολλα κοινα στοιχεια αλλα κ με πολλες διαφορές,σαν οντοτητα ειμαι μοναδικη,δεν παυει ομως να ειμαι μια μοναδα ενος συνολου,που εξελισετε...αλλα και που εξαρταται απο το συνολο.Η μαγεία της συνύπαρξεις των ανθρώπων ειναι κατι μοναδικο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου